نماز اول هر ماه
مستحب است در روز اول هر ماهی نماز خوانده شود. وقتش از اول صبح تا مغرب و آن دو ركعت است در ركعت اول بعد از حمد سی مرتبه سوره توحید، و در ركعت دوم بعد از حمد سی مرتبه سوره قدر بخواند و پس از نماز به مقدار امكانش تصدق بدهد، امید است كه سلامت جان خود را در آن ماه از خداوند بخرد.[1]
منبع: [1] . مفاتیح الجنان، ص 605، المصباح المنیر، ص 46.
نماز روز یكشنبه از ذی القعده
از انس بن مالك روایت شده است كه رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ روز یكشنبه در ماه ذی القعده فرمود: مردم كدام از شما می خواهد توبه كند؟ گفتیم: یا رسول الله تمام ما می خواهیم توبه كنیم. پس فرمود: غسل كنید و وضو بگیرید و چهار ركعت نماز بخوانید، در هر ركعت حمد یك مرتبه و سوره توحید سه مرتبه و سوره ناس و فلق هر یك را یك مرتبه. پس بعد از نماز هفتاد مرتبه بگوید: «استغفر الله ربّی و اتوب الیه». پس ختم كنید به «لا حول و لا قوّه الّا بالله العلیّ العظیم». پس بگویید: «یا عزیز یا غفّار اغفرلی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات فانّه لا یغفر الذّنوب الا انت».
پس فرمود: نیست از امت من بنده ای كه این عمل را به جا بیاورد، مگر این كه ندا شود به او از آسمان: ای بنده خدا عمل را از سر بگیر كه توبه تو قبول شد و گناهانت آمرزیده شد و دشمنان او در روز قیامت از او راضی شوند و با ایمان بمیرد و دلش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانی گردد و والدینش از او راضی شوند و مغفرت شامل والدین او و ذریه او گردد و توسعه رزق پیدا كند و ملك الموت در وقت مردن با او مدارا كند و به آسانی جان او بیرون شود.[1]
منبع: [1] . مفاتیح الجنان، ص 504.
نماز روز بیست و پنجم ماه ذی القعده
دو ركعت در وقت چاشت، در هر ركعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره و الشمس، و بعد از سلام نماز بخواند: «لا حول و لاقوّه الّا بالله العلیّ العظیم». پس دعا كند و بخواند: یا مقیل العثرات اقلنی عثرتی یا مجیب الدّعوات اجب دعوتی یا سامع الاصوات اسمع صوتی و ارحمنی و تجاوز عن سیّئاتی یا ذا الجلال و الإكرام یا ارحم الرّاحمین».[1]
منبع: [1] . مفاتیح الجنان، ص 504.
